Plastik Poşet Değil, Geleceğimiz Parçalanıyor
Şehirler nefes almıyor artık. Betonun ortasında sıkışmış birkaç ağaca bakarak vicdanımızı rahatlatamayacağımız günlerdeyiz. Geri dönüşüm kutularını sosyal sorumluluk değil, pazarlama kampanyası gibi gören şirketlerle, tek kullanımlık hayatlara mecbur bırakılan bireyler arasında sıkışmış bir çevre bilinci var.
Plastik poşetler paralı oldu ama denizler hâlâ plastikle dolu. Kâğıt pipet kullanıyoruz ama marketlerde muzlar hâlâ ambalajla satılıyor. Sürdürülebilirlik, içi boşaltılmış bir kelimeye dönüştü. Oysa gerçek sürdürülebilirlik; üretim biçiminden tüketim kültürüne, şehir planlamasından bireysel alışkanlıklara kadar her alanda köklü bir değişimi şart koşar.
Yeşil alanlar sadece fotoğraf fonu değildir. Toprak, sadece üzerine bina dikilecek bir yatırım aracı değildir. Doğa, sadece kamp yaptığımız hafta sonu deneyimi değildir. Doğa biziz. Onu yok etmek, kendimizi silmektir.
Ne yazık ki bugün, doğaya bakışımız hâlâ insan-merkezli bir kibirle şekilleniyor. Nehri kurutan baraja “kalkınma”, ormanı yok eden projeye “modernleşme” diyoruz. İklim krizinin bedelini ödeyen ise en çok sesi duyulmayanlar: köyler, hayvanlar, topraklar ve çocuklar.
Sıfır atık politikaları, karbon ayak izi hesapları, çevreci etiketler… Tüm bu kavramlar artık şirketlerin reklam cümlelerinde daha çok yer buluyor. Ama yaşam tarzlarımız hâlâ eski: daha çok tüket, daha hızlı yaşa, daha çabuk tüket.
Oysa gerçek çevrecilik, sadece ne aldığını değil, neyi reddettiğini de bilmekle başlar. Her yeni kıyafet, her fazladan paket, her plansız alışveriş bu düzeni besliyor. Tüketim çağında en radikal eylem, satın almamaktır.
Bundan sonra çevreyi korumak, yalnızca doğaya karşı değil, sisteme karşı da bir direniş olacak. Çünkü sorun sadece bireysel alışkanlıklarda değil, bu alışkanlıkları tasarlayan ekonomik düzende gizli.
Bize düşen görev, artık daha fazla yeşil etiketli ürün satın almak değil; daha azla yetinmeyi, doğayla barış içinde yaşamayı öğrenmek. Doğa bir kaynak değil, bir yuvadır. Ve biz o yuvayı kendi ellerimizle dağıtıyoruz.
Her şeyin “yeşil” görüldüğü ama hiçbir şeyin gerçekten yeşil olmadığı bu çağda, asıl devrim, satın almamakta; daha az tüketmekte ve daha çok anlamakta gizli.
News